Sevinin, gözlerinizin içi gülsün, göğsünüz kabarsın.

Gönlünüzde 365 günün her 24 saatinde bayram havası essin.

Kur’an atmosferinde çakan fikir kıvılcımlarının ışıkları havai fişekler gibi allı, morlu, yeşilli, sarılı salınsın gönül ufuklarınızda da gönlünüze cehennem dumanlarının yakıcı, kavurucu, zehiri dolup hayatınızı zehirlemesin.

Ağzınız, tekbir, tehlil, tesbih ve salavatlarla tatlansın.

Tevhid havası tüm varlığınızı bad-ı saba gibi sarsın.

Burnunuzdan tost değil dost kokuları girsin içinize.

Çünkü siz, dünyanın bütün yazarlarını yaratan Allah’ın kitabını okuyorsunuz.

Dünyanın en zengini kabul edilen, 76 milyar doları olduğu söylenen Bill Gatesi geçin, en zengin beş yüz adamın bütün sermayesi sizin olsa ama İslam’a iman yoksa hiç bir değeri yoktur.

Rabbimiz buyurur:

يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَتْكُمْ مَوْعِظَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَشِفَاءٌ لِمَا فِي الصُّدُورِ وَهُدًى وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ (57)

57- Ey insanlar, Rabbinizden size bir öğüt, gö­nüllerinizdekine bir şifa ve iman edenlere yol göste­ren ve rahmet gelmiştir.

قُلْ بِفَضْلِ اللَّهِ وَبِرَحْمَتِهِ فَبِذَلِكَ فَلْيَفْرَحُوا هُوَ خَيْرٌ مِمَّا يَجْمَعُونَ (58)

58- De ki: "Allah'ın lütfu ve rahmetiyle, ancak bu­nunla sevin­sinler. Bu, onların (kafirlerin) topladıklarından daha hayırlıdır." (Yunus süresi ayet 57,58)

Siz, Allah’ın lütfu ve rahmetiyle sevinin, bu iman nimeti onların topladıklarının hepsinden hayırlıdır.

Ayette geçen “ferah” kelimesi “sevinmek” olarak terceme edildi. “Ferahlansınlar” diye de terceme edilebilirdi.

Sevgili peygamberimiz:

إنَّ لِلَّهِ فِي أَيَّامِ دَهْرِكُمْ نَفَحَاتٍ فَتَعَرَّضُوا لَهَا

“Çağınızda Allah’ın estirdiği (rahmet) rüzgarları vardır. Siz, (kalbinizi ve kalıbınızı) ona açınız” buyurmuş. (Taberani, Mu’cem-i Kebir, 19/233 rakam 519, Mucem-i sağır, 3/180, rakam 2856)

Rabbimiz, kafirler için,

إِنَّ قَارُونَ كَانَ مِنْ قَوْمِ مُوسَى فَبَغَى عَلَيْهِمْ وَآَتَيْنَاهُ مِنَ الْكُنُوزِ مَا إِنَّ مَفَاتِحَهُ لَتَنُوءُ بِالْعُصْبَةِ أُولِي الْقُوَّةِ إِذْ قَالَ لَهُ قَوْمُهُ لَا تَفْرَحْ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْفَرِحِينَ (76)

76- Kârûn, Musa'nın kavminden idi, ama onlara karşı azdı. Biz ona öyle bir ha­zineler vermiştik ki, anahtarları güçlü kuvvetli bir toplu­luğa ağır geli­yordu. Kavmi ona "Şımarma Şüphesiz Allah şıma­ranları sevmez" demişti.” (Kasa süresi ayet 76)

Çünkü onlar, Allah’ın verdiği el ve akılla kazanırlar, Allah’ın verdiği ayakla yürürler, Onun verdiği yiyecek, içecek ve eğlenecek yerlerde Allah’ın verdiği ağızla tad, burunla koku, gözle güzellikleri, kulakla sesleri duyarlar ama bunları verene değil veremeyene bağlanıp kendileri gibi birilerinin kulu kölesi olurlar.

Allah’ın kural ve değerlerine değil, kendileri gibi ölümlü birinin kural ve değerlerine boyun eğerler.

Biz ise, bir tek ayet inince sevinen Müslümanlarız.

Kur’an-i Kerim’in bir tek ayeti, terazinin bir kefesine konulsa, öbür kefesine insansız bir dünyanın altını, gümüşü, yakutu, kehribası, petrolü, orman ürünleri, deniz ürünleri...bütün hazineleriyle konulsa gönül terazimizde bir tek ayet ağır gelir.

Ve biz, kuraklıktan sonra gökyüzünden yağmaya başlayan yağmur damlalarına sevinen çiftçiden daha fazla seviniriz gönlümüze inen her ayette.

Rabbimiz buyurur:

وَإِذَا مَا أُنْزِلَتْ سُورَةٌ فَمِنْهُمْ مَنْ يَقُولُ أَيُّكُمْ زَادَتْهُ هَذِهِ إِيمَانًا فَأَمَّا الَّذِينَ آَمَنُوا فَزَادَتْهُمْ إِيمَانًا وَهُمْ يَسْتَبْشِرُونَ (124)

124- Bir sûre indiğinde, onlardan (Kafirlerden) biri "Bu hangi­nizin imanını ar­tırdı?" der. Ancak iman edenlerin imanını artırmıştır. Onlar bununla sevinirler. (Enfal süresi ayet 124)

Kur’an ayetleri, Rabbimizin kelam sıfatındandır.

Tabiatın tamamı Rabbimizin Tekvin sıfatındandır. Kün/ ol demesiyle oluvermiştir.

Tabiatın tamamının insanlar için yaratıldığından bu dünya nimetlerinin hiç bir şahıs, kurum veya devlet, Allah’ın koyduğu kurallara aykırı olarak zimmetine geçiremez.

Kazanırız ama kazancımızla sevinmediğimiz gibi kaybettiğimizde de üzülmeyiz

Rabbimiz buyurur:

مَا أَصَابَ مِنْ مُصِيبَةٍ فِي الْأَرْضِ وَلَا فِي أَنْفُسِكُمْ إِلَّا فِي كِتَابٍ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَبْرَأَهَا إِنَّ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ (22)

22- Yeryüzünde ve nefislerinizde bir musibet gelmişse, biz on­ları yarat­madan önce bir ki­tapta (yazılmış) dır. Şüphesiz bu, Al­lah'a çok kolaydır.

لِكَيْلَا تَأْسَوْا عَلَى مَا فَاتَكُمْ وَلَا تَفْرَحُوا بِمَا آَتَاكُمْ وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ كُلَّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ (23)

23- (Her şeyi yazdı) Ki, kaybettiğinize yerinmeye­siniz, size ver­dikle­rine de sevinmeyesi­niz, Allah kendini beğenen, çok öğünen kimseleri sevmez.” (Hadid süresi ayet 22,23)

Yunus Emer bu ayeti,

“Ne varlığa sevinirim,

Ne yokluğa yerinirim.

Aşkın ile sevinirim

Bana seni gerek seni” deyivermiş.

Sevindiğimiz ayetler bizi göreve çağırır ve her haklının hakkını sahibine vermek için koşarken seviniriz biz.

Şair, “Garaz bir neş’e tahsil eylemektir alemde” demiş.

Yani amaç bu dünyada bir neşe kazanmaktır. Biz, bir ayetle sevinen insanlarız.

Her bir ayet güneşten daha değerlidir.

Güneş, girdiği yeri aydınlatır, küllüğü kurutur, küllüğü renklendirir.

Gönlünde ayetler olan bir Müslüman da girdiği gönülleri aydınlatır, süsler, adaleti sağlar, gam ve kederi sürer çıkarır.