HİBE/HEDİYYE/SADAKA/BAĞIŞ

İnsanız, ünsiyyet gerekir. Aynı atadan, Adem aleyhisselmadan çoğalmışız.

İnsansız yaşayan olmamış. Olanlara da rahatsız gözüyle bakılmış.

Birbirimize ısınmamız, dostluk havasını estirmemiz için sözle, bakışla, işler yapışla, destekler vererek konusunda Rabbimiz Kur’an’ında yol gösterdiği gibi sevgili peygamberimiz de örnek olmuştur.

Gönlü doyuran güzel söz hediye edildiği gibi, mideyi doyuran yiyecekler de hediye edilebilir.

Rabbimiz, bize göz hediye etmiş, gönül hediye etmiş. Midemizin ve gönlümüzün sevdiklerini bağışlamış, güneşi, ayı, yıldızları, havayı karşılıksız hibe etmiş, bağışlamış.

Ve Rabbimiz, bizim iyilikleri, bağışları, hediyeleri, hibeleri nasıl yapacağımız konusunda da yol gösteriyor:

وَابْتَغِ فِيمَا آَتَاكَ اللَّهُ الدَّارَ الْآَخِرَةَ وَلَا تَنْسَ نَصِيبَكَ مِنَ الدُّنْيَا وَأَحْسِنْ كَمَا أَحْسَنَ اللَّهُ إِلَيْكَ وَلَا تَبْغِ الْفَسَادَ فِي الْأَرْضِ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْمُفْسِدِينَ

"Allah’ın sana verdiği şeylerde âhiret yurdunu iste. Dünya­dan nasi­bini de unutma. Allah'ın sana ihsan ettiği gibi sende ih­san et, yeryüzünde boz­gunculuk is­teme. Şüphesiz Allah bozgun­cuları sevmez." (Kasas süresi ayet 28/77)

Bir ismi de Latif olan rabbimiz, bize her daim nefes veriyor ama biz nefes aldığımızı hatırlamadan alıp-veriyoruz. Bütün verdikleri de aslında böyledir. Bizi ezmeden, üzmeden veriyor.

Biz de verirken aynısını yapmaya çalışacağız.

Hibeye evimizden başlayacağız.

Beyefendi hanımından başlar, hediye vermeye.

Hanım efendide beyinden başlar.

Rabbimiz buyurur:

وَآَتُوا النِّسَاءَ صَدُقَاتِهِنَّ نِحْلَةً فَإِنْ طِبْنَ لَكُمْ عَنْ شَيْءٍ مِنْهُ نَفْسًا فَكُلُوهُ هَنِيئًا مَرِيئًا

“Kadınlara mehirlerini gönül hoşluğuyla veriniz. Eğer onlar mehirlerinden size güzellikle bir şey ve­rirlerse onu âfiyetle yiyiniz.” Nisa süresi ayet 4/4)

Annenize, babanıza, kardeşlerinize, akrabalarınıza yapılacak hibe, hediyye, bağış, diğerlerinin önüne geçer.

Sevgili peygamberimiz:

تَهَادَوْا تَحَابُّوا

“Hediyeleşin ki sevginiz artsın” buyurmuş. Beyhaki, Sünen-i Kübra, K. Hibat, bab 1)

Baba veya anne, çocuklarına büyük çaplı hediye vereceğinde bütün çocuklarına eşit davranmasını tavsıye etmiş sevgili peygamberimiz.

Anne veya babalar, çocukları arasında ayırım yapıp birilerini kayırmak için birine bağışta bulunmakla iyilik yapmıyor aslında.

Bütün kardeşler bir ömür boyu kendi kardeşine kızdığı gibi, bağışı yapan anne veya babasına da kızmaya devam edebiliyor.

Onun için hediye veya hibe de çocuklar arasında ayırım yapmayınız.