ANA SAYFA



KİTAPLARIM


    HARAM BORSASININDA DİN SATMAYALIM


    HARAM BORSASININDA DİN SATMAYALIM
    28/03/2018
    İslam dinine iman, yeryüzünde sahip olduğumuz en değerli nimetimizdir.
    Rabbimiz:
    قُلْ بِفَضْلِ اللَّهِ وَبِرَحْمَتِهِ فَبِذَلِكَ فَلْيَفْرَحُوا هُوَ خَيْرٌ مِمَّا يَجْمَعُونَ
    “De ki: "Allah'ın lütfu ve rahmetiyle, ancak bu-nunla sevin¬sinler. Bu, onların (kafirlerin) topladıklarından daha hayırlıdır." (Yunus süresi ayet 10/58) Buyurmuş.
    Hatta Sevgili peygamberimize, İslam nimetine kavuşan ama fakir olan arkadaşlarının değerini anlatmak, ona söyleyerek bizim de onu örnek almamızı sağlamak için Rabbimiz:
    وَاصْبِرْ نَفْسَكَ مَعَ الَّذِينَ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ بِالْغَدَاةِ وَالْعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجْهَهُ وَلَا تَعْدُ عَيْنَاكَ عَنْهُمْ تُرِيدُ زِينَةَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَلَا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنَا قَلْبَهُ عَنْ ذِكْرِنَا وَاتَّبَعَ هَوَاهُ وَكَانَ أَمْرُهُ فُرُطًا
    “Nefsini, sabah akşam rızasını dileyerek Rablerine dua edenlerle be¬raber tut. Sen dünya ziynetini arzu ederken, gözlerin onlardan kaymasın. Bizi anmaktan kalbini gafil kıldığımız kişiye, hevasına uyana ve işi hep aşırılık olana uyma” (Kehf süresi ayet 18/28)
    Allah’ın kullarını hafife alarak İslam düşmanlarının göstermelik iltifatlarına nail olmak için İslam’ı eğip bükmeye çalışanlar, görüntüde geçici bir kar ettikleri görülse de ömür iki dünyada geçerli olandır.
    Bu dünya sınırlı ahiret sınırsız.
    Sınırlı dünyanın zehrinden keyf alarak sınırsız ahiretin nimetlerinden mahrum olmak var.
    Bu dünya kâr dünyasıdır.
    En büyük olanla alış veriş etmeli,
    En büyük Allah celle celalüh olduğuna göre onunla alışveriş yapmalı.
    Sevdiği Leylası için Erzurumlu bir şair “Satarım bu canı da alırım seni” dediği gibi bize bu canı ve sahip olduğumuz malı veren Rabbimiz:
    إِنَّ اللَّهَ اشْتَرَى مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنْفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَيَقْتُلُونَ وَيُقْتَلُونَ وَعْدًا عَلَيْهِ حَقًّا فِي التَّوْرَاةِ وَالْإِنْجِيلِ وَالْقُرْآَنِ وَمَنْ أَوْفَى بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّهِ فَاسْتَبْشِرُوا بِبَيْعِكُمُ الَّذِي بَايَعْتُمْ بِهِ وَذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ
    “Allah, cennet karşılığında mü'minlerden canlarını ve mallarını satın almıştır. Allah yolunda harp ederler, öldürürler, öldürülürler. Tevrat, İncil ve Kur'an’da hak olarak yaptığı bir (cennet) va'didir. Allah’tan daha çok sözünü kim yerine getirir? O halde onunla yaptığınız bu alışverişte sevinin. İşte büyük başarı budur.” Tevbe süresi ayet 9/111)
    Cennet vererek Can ve malımızı bizden satın almak isteyen Rabbimizle alış-veriş yapalım.
    Sermayeyi veren o,
    Cenneti yaratan o,
    Bize verdiği sermayeyi alarak cenneti müjdeleyen O.
    Ama biz ne yapıyoruz, bu dünyanın, makamı, şehveti ve servetini isteyen nefsimizin aşağı doğru düşerken çıkardığı çığlıklarla coşarak Allah’ın kelamını Allah düşmanlarının seveceği şekilde tahrif ederek bir zamanlar Yahudi ve Hristiyanların Tevrata yaptığı tahrifatı yapıyoruz.
    يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تَلْبِسُونَ الْحَقَّ بِالْبَاطِلِ وَتَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَأَنْتُمْ تَعْلَمُونَ
    “Ey kitap ehli, niçin hakkı batılla karıştırıp kapatıyor ve bilip dururken hakkı gizliyorsunuz?” (Al-i Imran süresi ayet 3/71)
    Gavurluğun sırtına takva elbisesi giydirerek, haramları helallaştırarak, Tevhid inancını teslise çevirerek, haram zehrinin dışına helal balı sararak yalnız Müslümanları değil bütün insanlığın hak yolunu sapıtmaya çalışıyoruz.
    Neden?
    Şair güzel ifade etmiş:
    نُرَقِّعُ دُنيانا بِتَمزيقِ دينِنا
    فَلا دينُنا يَبقى وَلا ما نُرَقِّعُ
    “Dinimizi parçalayarak dünyamızı yapmaya/dikmeye çalıştık.
    Bir de baktık ki ne din kalmış ne dünya.” (Adiy bin Zeyd bin hammad. Ölüm Miladi 587 ama bu şiir İbrahim bin Edhem diliyle meşhur olmuştur)
    Haram borsasının uçtuğu bu günlerde bazı dinidar arkadaşlar da piyasaya İslam dinini tahrif ederek makam, unvan ve servet edinmeyi ve bunları tamamladıktan sonra doğrusunu yazarak ve söyleyerek hem tevbesini hem kazandıklarının saltanatını sürmeyi düşlemiş olabilirler ama bunu “Hasancığım, karşı mahalleyi kandırıyoruz, ileride bir de bunların doğrusunu yazarız ve bir defa daha vurgun yapar ve tevbeyle bitiririz” dedi birileri ama Allah ona bu fırsatı vermedi ve beklemediği bir anda eceli geliverdi.
    Firavun, “Ben sizin Rabbinizim” derken yaşlandığını, hastalandığını, öleceğini biliyordu.
    Ama saltanatı bırakmak istemiyordu.
    Denizde boğulurken:
    آَمَنْتُ أَنَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا الَّذِي آَمَنَتْ بِهِ بَنُو إِسْرَائِيلَ وَأَنَا مِنَ الْمُسْلِمِينَ
    "….İman ettim ki İsrail oğullarının iman ettiğinden başka ilah yoktur. Bende Müslümanlardanım" dedi.” ğinde:
    آَلْآَنَ وَقَدْ عَصَيْتَ قَبْلُ وَكُنْتَ مِنَ الْمُفْسِدِينَ
    “Şimdi mi (iman ettin)? Hâlbuki daha önce isyan etmiştin ve bozgunculardan olmuştun.” (Yunus süresi ayet 10/90-91) dendi kendisine.
    Gavurlar, bizim tahrifatımıza inanmıyorlar, ama tahrifata devamımız için alkışlıyorlar.
    Onları da kandıramıyoruz, ancak kendimizi kandırıyor ve iki dünyamızı batırıyoruz.
    Ne olur, Allah için, bu tahrifata son verelim.