HER TÜRLÜ MÜSLÜMANA SAHİP ÇIKINIZ

13/02/2018

Gerici Müslüman, Şeriatçı, tarikatçı, Fundamantalist, Ilımlı, Selefi, Vahhabi, Şii, Radikal…gibi kelimelerle bizi parçalamaya çalışıyorlar.

Silahla başaramadıklarını kelime kurşunlarıyla bağlarımızı çözmeye uğraşıyorlar.

Dikensiz gül olmadığı gibi hatasız kul olmaz.

Hangimiz hatasızız?

Gavurun hatası temelde.

Allah inancı yok. “Var” diyenlerin ki de çatlak bir iman.

Allah onu yönetmiyor, o kafir, Allah’a akıl vermeye kalkıyor.

“Senin oğlun var” diyor.

Onun için onların hepsine birden kafir diyor Rabbimiz.

Onun için temelde hatalı olan kafirlerle amelde hatalı olan Müslümanları aynı kefeye koymayalım.

Bu isimleri, kendileri benimsemiş olsalar bile madem ki, benimsediği adın bir bölümü İslâm’dır, Müslüman kelimesidir, işte o isim hatırına yine de o isim hatırına ona karşı kötü düşünceler beslemeyeceğiz.

Biz, kendimizi “Müslüman” kelimesinin dışında bir kelime ile veya “Müslüman” kelimesine takılan bir ilave kelime ile tanıtmayacağız. Tanıtan kardeşlerimizi de uyaracağız ve şu ayeti kelimeyi hatırlatacağız:

وَمَنْ أَحْسَنُ قَوْلًا مِمَّنْ دَعَا إِلَى اللَّهِ وَعَمِلَ صَالِحًا وَقَالَ إِنَّنِي مِنَ الْمُسْلِمِينَ

“Allah’a da'vet eden, amel-i salih işleyen ve "Ben Müslü­manlarda­nım" diyenden daha gü­zel sözlü kim vardır? (Fussılet süresi ayet 41/33)

Kimse yoktur. Ve biz, bu güzel kardeşlerimizle tatlı dil, güler yüz ve bal gibi sözlerle konuşacağız. Şimdilik aramızda kırgınlık olsa bile ilerde sıcacık dost oluvereceğiz.

Rabbimize kulak verelim:

وَلَا تَسْتَوِي الْحَسَنَةُ وَلَا السَّيِّئَةُ ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِي بَيْنَكَ وَبَيْنَهُ عَدَاوَةٌ كَأَنَّهُ وَلِيٌّ حَمِيمٌ

“İyilikle kötülük denk değildir. Sen kötülüğü en güzel olanla defet. Bir de bakmışsın ki, seninle ara­sında düşmanlık olan kişi sanki sıca­cık bir dost olu­vermiş.” (Fussılet süresi ayet 41/34)

Bazı yanlışlar duyulduğunda veya görüldüğünde elimizde olmadan bazı kötü sözleri dilimizden çıkarıveriyoruz ama bu da bizim sabırsız oluşumuzdan kaynaklanır.

Rabbimiz bunu şöyle açıklar:

وَمَا يُلَقَّاهَا إِلَّا الَّذِينَ صَبَرُوا وَمَا يُلَقَّاهَا إِلَّا ذُو حَظٍّ عَظِيمٍ

“Buna (kötülüğü iyilikle defetmeye) ancak sabredenler ka­vuşturu­lur. Buna ancak (Kur'ân'dan) büyük bir haz alanlar ka­vuşturulur.” (Fussılet süresi ayet 41/33-34)

İlerde yüzüne bakacağımız, dost olacağımız insanlara el yarası veya dil yarası açmamaya dikkat edelim.

Kur’anın bize öğrettiği bir duayı  bu günlerde biraz daha fazla okuyalım.

وَالَّذِينَ جَاءُوا مِنْ بَعْدِهِمْ يَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَلِإِخْوَانِنَا الَّذِينَ سَبَقُونَا بِالْإِيمَانِ وَلَا تَجْعَلْ فِي قُلُوبِنَا غِلًّا لِلَّذِينَ آَمَنُوا رَبَّنَا إِنَّكَ رَءُوفٌ رَحِيمٌ

“Onlardan (Mühacir ve Ensar ’dan) sonra ge­lenler: "Rabbimiz, bizi ve bizden önce imanla geçip giden kardeşlerimizi bağışla. İman edenlere karşı gönlümüzde bir kin bırakma. Rabbimiz, şüphesiz sen şefkatlisin merhametlisin" derler.” (Haşr süresi ayet 59/10)

Mü’min insanlara karşı  gönlümüzde  kin bırakmayacağız. Bunun için  o mü’min kardeşimizin  iyi huylarını  gözümüzün  önüne kadar getirip  güzelliğini seyredeceğiz.

Şeriatçı, tariktcı, radikal, ılımlı, hoşgörücü,  mutaassıp, barışçı, siyasal İslamcı, aşırı dinci.....vs.. gibi isimler takılarak parçalanmak istenen insanımızı “Müslüman” adı altında toplayıp hatalarıyla beraber bağrımıza bastıktan sonra yanan bir yüreğin ateşiyle hataları yakıp sessizce yok edeceğiz.

Gülünü severken  dikenlerine katlanacağız . “Dikensiz gül olmazmış” Hatasız insan olmaz.

Biz, gönlünde zerre kadar iman var olduğu sürece velimize, delimize, dervişimize, berduşumuza, işçimize, işverenimize, yetkilimize, yetkisizimize can taşıyan herkese sahip çıkacağız.

Bize karşı yaptıkları hataları sineye çekip, bir daha hata yapmamaları için çalışacağız.

   Miladi bin üç yüz yıllarında Şam şehrinde üç yüz kadar Allâme (Profesör)’nin imzasıyla alimin (Profesör) biri devlet başkanına şikayet edilerek hapse attırılır. İki sene sonra hapisteki alimin suçsuzluğu ortaya çıkınca devlet başkanı üç yüz profesörü saraya çağırır. Hapisten getirttiği alime diğerlerinin huzurunda: “Bunların cezasını sen tayin edeceksin” der. Hapisten çıkartılan profesör “Efendi, bu milletin bu değerli profesörlere ihtiyacı var. Bunların her biri kırk senede yetişir. Bunların bana karşı yaptıklarının tek sorumlusu sensin. Çünkü sen onların gözlerini makam hırsıyla perdeledin onların afvını talep ediyorum” der ve afvettirir.

Düşman, bizi önce parçalamış. Şimdilerde yutmak istiyor. Midesine indirdiği kardeşlerimizin tepinişlerini duyuyoruz. Kulaklarımız tıkarsak, kendi yenmemizi çabuklaştırırız.

 “Beni sokmayan yılan bin yaşasın” diyenler yılanın sokacak adamı kalmayınca yaşayana da geleceği muhakkaktır.