GÖÇ DEVAM EDİYOR

18/04(2024

Mahmut Toptaş

Dünyamıza doğup ilk nefes alışımızda dönüş yoluna girmiş oluyoruz.

Sayılı nefeslerimizden tüketiyoruz.

Hicret kelimesi, Müslümanlara has bir kelimedir. Aslında hicret cahiliye dilinde bir yerden başka bir yere gitmek oluyor. Herkes göç yapar ama hicret sayılmaz.

Hadis-i Şerif’te sevgili peygamberimiz::

 عَنْ عَبْدِ اللهِ بْنِ عَمْرٍو ، رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمَا ، عَنِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم قَالَ : الْمُسْلِمُ مَنْ سَلِمَ الْمُسْلِمُونَ مِنْ لِسَانِهِ وَيَدِهِ وَالْمُهَاجِرُ مَنْ هَجَرَ مَا نَهَى اللَّهُ عَنْهُ

Sevgili peygamberimiz buyurur:

“Muhacir, Allah’ın yasaklarından uzaklaşandır (İnkardan imana, haramdan helala göç edenedir” buyurmuş. (Buhari, Sahih, K. İman, bab 4, Ahmet, Müsned, Abdullah bin Amr rivayeti)

Hicret, İslam’ı yaşayacağı yere gitmek veya ha­ram olan şeyi terk edip helalı işlemek şeklinde yapılır.

Özellikle tasavvuf kişinin iç dünyasıyla ilgilenmiştir.

Pey­gamber (s.a.v.)’in  Hira Mağarası’na her sene gidip i’tikafa girmesi; kendisi ve Rabbi ile baş başa kalması; halkı bırakıp Hakla halvet olması içinin güzelleşmesi olayı vardır.

Bunu, sonraki alimlerimiz bir sünnet olarak Rama­zanın yirminci günü sabah namazından bayram sabahına kadar mescid de ibadet ve tefekkür için kalmayı devam ettirmişlerdir.

Mevlevilerde buna “Çile” denilmektedir. Farsça’da çile ‘kırk’ demektir.

Çileye girmek kırk güne girmek anlamındadır.

Şeyh Galip çile hanede 1001 gün kalmış, sonra Şeyh Galip olarak çıkmıştır.

Dinimiz hiçbir zaman devamlı çileyi tavsiye etme­miştir.

İ’tikaf hayatımızda hiç olmazsa bir defa yapılmalı­dır.

Allah (c.c.): “Yere, göğe sığmam. Mümin kulumun gön­lüne sığarım.” buyurmaktadır.

Bu Hadisi Kudsi diye biline  meşhur söz, İmam Gazali’nin İhya’sında geçer. İhya isimli kitabın içinde geçen Hadislerin kaynaklarını araştıran Iraki, bunun aslının olmadığını ancak buna benzer bir Hadisi Kudsi’nin kaynağının olduğunu ve sevgili peygamberimizin:

حَدَّثَنَا جَعْفَرُ الْفِرْيَابِيُّ ، حَدَّثَنَا إِسْحَاقُ بْنُ رَاهَوَيْهِ ، حَدَّثَنَا بَقِيَّةُ بْنُ الْوَلِيدِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ زِيَادٍ عَنْ أَبِي عِنَبَةَ الْخَوْلانِيِّ يَرْفَعُهُ إِلَى النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم قَالَ إِنَّ لِلَّهِ آنِيَةً مِنْ أَهْلِ الأَرْضِ وَآنِيَةُ رَبِّكُمْ قُلُوبُ عِبَادِهِ الصَّالِحِينَ وَأَحَبُّهَا إِلَيْهِ أَلْيَنُهَا وَأَرَقُّهَا

“Yeryüzü ehlinden Allah için kab vardır. Rabbinizin kabı, salih kullarının kalpleridir.

O kalplerin Allaha en sevimlisi de, kalbi en yumuşak ve en ince  olandır” buyurur. (Taberani, Müsned-i Şamiyyin, Ebu Inbatü’l-Havlani rivayeti)

Bu gün insanlar siyasi sebeplerle başka ülkelere ka­çıyorlar.

Bunlara mülteci deniliyor. Peygamber (s.a.v.) as­habından 80 kişi Habeşistan’a hicret ettiğinde müşrikler Amr İbni As ile bir kişiyi, mültecileri geri almak için elçi yollamıştı.

Amr  İbni As (r.a.) sonradan Müslüman ol­muş. İslâm tarihinde Mısır’ın fethini gerçekleştirmiş, en büyük siyasi dahimiz olmuştur. Amr İbni As (r.a.), Habe­şistan’a gittiğinde, “Bunlar bizim ülkeden kaçıp size sı­ğınmışlar; bize iadesini istiyoruz.” diyor. İlticacılar çağrılı­yor, temsilci olarak Cafer  bin Ebu Talib (r.a.) seçiliyor.

Protokol gereği Cafer (r.a.)’in Habeş kralı Necaşi’nin huzuruna girdiğinde eteğini öpmesini, önünde secde etmesini isti­yorlar.

Cafer (r.a.) bunu reddediyor. “Secde etmem, yıl­larca biz putlara ve ileri gelenlere secde ettik. Yeni bir in­san geldi, mahluka secde edilmez; Allah katında herkes eşittir dedi ve bizde makul gördük, İman ettik.” diyor.

Necaşi, “İsa (a.s.) konusunda ne biliyorsunuz? Peygamberiniz ne söy­lüyor.”diye soruluyor.

Ayet-i Kerimeyi okuyor:

يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لَا تَغْلُوا فِي دِينِكُمْ وَلَا تَقُولُوا عَلَى اللَّهِ إِلَّا الْحَقَّ إِنَّمَا الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ رَسُولُ اللَّهِ وَكَلِمَتُهُ أَلْقَاهَا إِلَى مَرْيَمَ وَرُوحٌ مِنْهُ فَآَمِنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ وَلَا تَقُولُوا ثَلَاثَةٌ انْتَهُوا خَيْرًا لَكُمْ إِنَّمَا اللَّهُ إِلَهٌ وَاحِدٌ سُبْحَانَهُ أَنْ يَكُونَ لَهُ وَلَدٌ لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَكَفَى بِاللَّهِ وَكِيلًا

“Ey ehli kitap, dininizde haddi aşmayın ve Allah’a karşı gerçek dışında bir şey söylemeyin. Meryem oğlu İsa Mesih ancak Allah'ın Rasülü, Meryem'e ulaştırdığı kelimesi ve ondan bir ruhtur. Allah'a ve rasüllerine iman ediniz. "Allah üçtür" demeyin. Böyle demekten vazgeçin. Bu sizin için daha hayırlıdır. Allah ancak bir tek ilâh dır. Çocuğu olmaktan münezzehtir. Göklerde ve yerdekiler O’nundur.  Vekil olarak Allah yeter. (Nisasüresi ayet 4/171)

Bunun üzerine Necaşi, “Allah’a yemin ederim ki işte İsa tam budur” diyor, ve Necaşi, Müslümanları müşriklere teslim etmi­yor. Necaşi’nin sonradan Müslüman olduğu ve hatta gıya­bında Peygamberimizin cenaze namazını kıldığı söylenir.

Burada dikkat çekici nokta şu. Sahabe şöyle düşüne­bilirdi. Bunların protokolü buymuş. Gönlümde İman ol­duğu halde secde edivereyim dememiştir.

Tebliğde küfüre rol icabı ilgi gösterip hoş görünmek yoktur.

Bunun daha çok zararı vardır. Onun için her za­man her yerde kesin tavır koymak gerekir.

Bulunduğunuz her yerde İslam’ın izzetiyle yürüyün. O zaman karşınızdaki size saygı duyacaktır.

En katmerli kafir zatıyla değerlidir. Çünkü onu Allah yaratmıştır. İnsanlardan uzak durmak yok. Küfrüne yak­laşmamak var. Bizim en iyi kelimelerimizle o insan üze­rindeki pisliği gidermemiz gerekir.

Kesinlikle Müslüman olduğunuzu içinde taşıdığı inkar pisliğini temizlemeye ça­lıştığınızı söyleyeceksiniz.

Cennetle müjdelenen Aşere-i Mübeşşere’nin bir kısmı 17-18 yaşında Müslüman olmuş­lardır.

Hedefimiz sadece genç değildir, genç ihtiyar, yata­lak ne olursa olsun  onu Rabbimiz yaratmıştır. Biz onun Ce­hennemden Cennete git­mesine çalışırsak cennete layık hale gelebiliriz.

Peygamberimiz (s.a.v.)

أَبَا هُرَيْرَةَ ، رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ ، أَنَّهُ سَمِعَ رَسُولَ اللهِ صلى الله عليه وسلم يَقُولُ : إِنَّمَا مَثَلِي وَمَثَلُ النَّاسِ كَمَثَلِ رَجُلٍ اسْتَوْقَدَ نَارًا فَلَمَّا أَضَاءَتْ مَا حَوْلَهُ جَعَلَ الْفَرَاشُ وَهَذِهِ الدَّوَابُّ الَّتِي تَقَعُ فِي النَّارِ يَقَعْنَ فِيهَا فَجَعَلَ يَنْزِعُهُنَّ وَيَغْلِبْنَهُ فَيَقْتَحِمْنَ فِيهَا فَأَنَا آخُذُ بِحُجَزِكُمْ ، عَنِ النَّارِ وَأَنْتُمْ تَقْتَحِمُونَ فِيهَا

“Benimle sizin haliniz ateş yakan birinin haline benzer. Ateş, etrafı aydınlatınca kelebekler ve hayvanlar ateşe hücum eder ve içine atılmaya başlarlar. Adam onları uzaklaştırmaya çalışıyor, kelebekler ise ateşe doğru gidiyorİşte siz yanmış cehennem ateşine koşarken ben de sizin cehenneme düşmemeniz için kemerlerinizden çekiyorum.” diyor.”  (Buhari, Sahih, K. Rikak, bab 26 el intiha ani’l-measıy)

Ayette Firavun bütün güçlerini topluyor ve:

فَأَجْمِعُوا كَيْدَكُمْ ثُمَّ ائْتُوا صَفًّا وَقَدْ أَفْلَحَ الْيَوْمَ مَنِ اسْتَعْلَى (64)

64 "Bütün hilelerinizi toplayın sonra sıra halinde gelin. Bugün üstün gelen kazanacaktır." Deyince,

فَأَوْجَسَ فِي نَفْسِهِ خِيفَةً مُوسَى

“Musa içinde bir korku hissetti.

قُلْنَا لَا تَخَفْ إِنَّكَ أَنْتَ الْأَعْلَى

Biz "Korkma, şüphesiz yüce olan sensin" dedik” (Ta-Ha süresi ayet 20/64-68)

Rabbimiz buyurur:

وَلَا تَهِنُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ

“Gevşemeyin, üzülmeyin, eğer mü'min iseniz mutlaka en üstün sizsiniz.” (Al-i Imran süresi ayet 3/139)